Ράλλυ Μόντε Κάρλο 2015

Το φετινό ράλλυ Μόντε Κάρλο είχε στο βάθρο του ένα και μοναδικό χρώμα, το μπλε. Είναι το μπλε της κυριαρχίας. Της ομάδας που την μετα-Λέμπ εποχή έχει σαρώσει βαθμούς και πρωταθλήματα, της Volkswagen. Το 1-2-3 μπορεί από μόνο του να είναι ένα σπουδαίο κατόρθωμα, αλλά έγινε σε έναν αγώνα που υπήρχε και ο παλιός ‘αυτοκράτορας’ Σεμπάστιαν Λέμπ. Η νίκη του Οζιέ στο Μόντε, έχει μεγάλη σημασία για το πρωτάθλημα του 2015 και σίγουρα για το γόητρο του δις πρωταθλητή απέναντι στον συμπατριώτη του ο οποίος έχει νικήσει εκεί 7 φορές στο παρελθόν. Η πρώτη μέρα ξεκίνησε με την αναμενόμενη τιτανομαχία Οζιέ- Λέμπ, οι οποίοι έχουν αναμετρηθεί αρκετές φορές με νίκες εκατέρωθεν, αλλά μετά από μια πλήρη χρονιά αποχής του Λέμπ απ’το πρωτάθλημα, το 2014, όλοι περίμεναν να δουν ποιος θα βγει νικητής από αυτή τη συναρπαστική μάχη.

Αρχικά ο big Seb μας άφησε με τα μάτια ορθάνοιχτα καθώς βλέπαμε την πρώτη live ειδική. Άνοιξε με μιας διαφορά μισού λεπτού από τον Οζιέ, που ακόμα και ο ίδιος ο Λέμπ δεν πίστευε όταν έφτασε στο τέλος, καθώς απαγορεύτηκαν για φέτος τα ενδιάμεσα σπλίτ για τους οδηγούς. Ανάμεσά τους χώθηκε ο Οτ Τάνακ, 22 δευτερόλεπτα πίσω απ’τον Λέμπ. Στην επόμενη ειδική απάντησε ο Οζιέ με ταχύτερο χρόνο, μειώνοντας στο μισό τη διαφορά τους. Συνέχιζαν να ανταλάσσουν ταχύτερους χρόνους και την Παρασκευή, με highlight βέβαια τις ειδικές που κέρδισε ο Κουμπίτσα, δείχνοντας ότι έχει την ταχύτητα να ανταγωνίζεται τα μεγάλα ονόματα. Όμως, λόγω της σειράς εκκίνησης και ενός τετ-α-κέ σε μια φουρκέτα, ο Λέμπ έχανε συνεχώς χρόνο, ενώ με μια καλύτερη στρατηγική στα λάστιχα, ο Οζιέ πέρασε πρώτος στην 7^η ειδική. Προσπαθώντας έτσι να κλείσει τη διαφορά, ο 9-άκις παγκόσμιος πρωταθλητής έκανε ένα από τα σπάνια λάθη του και έχασε αρκετά λεπτά, μαζί με κάθε ελπίδα του για νίκη. Το χιόνι που έμπαινε στον δρόμο από τα προηγούμενα αυτοκίνητα, σε συνδυασμό με τα μεγάλα ρίσκα που έπαιρνε για να φτάσει το VW του Οζιέ, είχαν ως αποτέλεσμα σε μια ανηφορική δεξιά στροφή να γλιστρήσει λίγο περισσότερο και το πίσω μέρος του DS3 να χτυπήσει σε έναν- κρυμμένο στο χιόνι- βράχο και να καταστρέψει την πίσω αριστερή ανάρτηση.

Ο Οζιέ έμεινε μόνος στην κορυφή σε μεγάλη απόσταση από τον ομόσταυλο Λάτβαλα. Πιο πίσω ο Μίκελσεν με το περσινό Polo R WRC, ο Όστμπεργκ που ανέβηκε μετά την έξοδο του Τάνακ, ενώ μέχρι την 12^η ειδική τα δύο Hyundai έιχαν ανέβει στην 5^η και 6^η θέση με τους Σόρντο και Νέβιλ αντίστοιχα. Οι πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των τριών πρώτων, είχαν ως αποτέλεσμα να μην υπάρχουν μάχες, σε σημείο ακόμα που ο Οζιέ να χάνει πάνω από μισό λεπτό σε κάποιες ειδικές, προσπαθώντας να οδηγήσει προσεκτικά και να ελέγξει τον αγώνα. Πράγμα που κατάφερε μέχρι το τέλος, καθώς ο Λάτβαλα δεν είχε σκοπό να πιέσει. Η 2^η θέση ήταν ο,τι καλύτερο για τον Φινλανδό που έκανε την καλύτερη εμφάνισή του στο Μόντε Κάρλο και έχοντας υιοθετήσει μια πιο μετριοπαθή προσέγγιση, προτίμησε να τερματίσει τον αγώνα παρά να ρισκάρει τους πολύτιμους βαθμούς. Το 2014 είχε φτάσει να κοντράρει τον Οζιέ για το πρωτάθλημα μέχρι και το Ράλλυ Ισπανίας, γι’αυτό φέτος, θέλοντας να μιμηθεί τον τρόπο με τον οποίο έχει πάρει το μοναδικό του πρωτάθλημα ο αδικοχαμένος Ρίτσαρντ Μπέρνς, προσπαθεί να τερματίζει στους βαθμούς σε όλους τους αγώνες και όχι να ψάχνει αναγκαστικά τη νίκη.

Μάχη έγινε για την 5^η θέση με τον Νέβιλ να αρπάζει τη θέση απ’τον Σόρντο για μόλις 8 δέκατα του δευτερολέπτου στην τελευταία ειδική. Οι δύο οδηγοί της Hyundai ζητούν, όμως, άμεσα βελτιώσεις στο i30 για να μπορούν να έχουν την ταχύτητα των άλλων αυτοκινήτων. Ο Όστμπεργκ της Citroen κατάφερε να κρατήσει την 4^η θέση πίσω από τον Μίκελσεν, κάνοντας και οι δύο έναν σταθερό αγώνα. Το δέυτερο DS3 του Κρίς Μικ δεν άντεξε πολύ στην 4^η θέση και έπεσε μετά από λάθος του Ιρλανδού στην 21^η. Παρ’όλα αυτά, σκαρφάλωσε στην 10^η της γενικής κατάταξης παίρνοντας έναν βαθμό και άλλους 3 μπόνους από την Power Stage στο τέλος. Οι νέοι της M-Sport, Έβανς και Τάνακ αρκέστηκαν στην 7^η και 18^η θέση αντίστοιχα. Ο Ουαλός έμεινε εκεί μετά από μια σπασμένη ανάρτηση στο Fiesta και ο Εσθονός πλήρωσε το λάθος που έκανε στη 10^η ειδική, την οποία τερμάτισε χάρη στους παθιασμένους θεατές που έσπρωχναν!

Όπως και το 2014, έτσι και φέτος ο Πολωνός πρώην πιλότος της F1, Ρόμπερτ Κουμπίτσα, εξέπληξε με τους χρόνους του στην χιονισμένη άσφαλτο των βουνών γύρω απ’το Μόντε Κάρλο. Δεν κατάφερε βέβαια να τερματίσει, καθώς ήδη από την 2^η ειδική είχε ηλεκτρικά προβλήματα στο Fiesta του, ενώ  πιο μετά παρουσιάστηκαν προβλήματα στα φρένα που τον ανάγκασαν να έχει και μια έξοδο. Από τις ιδιωτικές συμμετοχές σίγουρα ξεχωρίζει ο σταθερός Πρόκοπ με την 9^η θέση αλλά και ο γερόλυκος Σολμπεργκ. Χένινγκ Σόλμπεργκ, όχι ο Πέτερ, μη χαίρεστε! Ξεσηκωτικά περάσματα απο τις ειδικές έκανε ο επίσης γερόλυκος Φρανσουά Ντελεκούρ με την Πόρσε 911…

Ο Σεμπάστιαν Λέμπ περιορίστηκε τελικά στην 8^η θέση, όμως έδωσε ένα γερό μάθημα σε όσους πιστεύουν ότι τα VW δεν πιάνονται. Επίσης, εξέθεσε με τον πιο φανερό τρόπο (την ταχύτητά του), τους άπειρους και συγκριτικά όχι τόσο γρήγορους οδηγούς της Citroen. Δεν είναι λοιπόν, μόνο το αυτοκίνητο που κάνει τη διαφορά. Δε φταίει αποκλειστικά η VW για την κυριαρχία της τα τελευταία δύο χρόνια. Φταίει σε μεγάλο βαθμό η έλλειψη εμπειρίας και ταλέντου από πολλούς οδηγούς του WRC που έχει οδηγήσει σε ένα βαρετό και προβλέψιμο πρωτάθλημα. Έτσι ήταν τα τελευταία χρόνια με τον Λέμπ, έτσι συνεχίζεται και τώρα με τον Οζιέ. Ή θα πρέπει να συνυπάρξουν ή θα πρέπει να βρεθεί κάποιος που πραγματικά να αμφισβητήσει την επερχόμενη ‘αυτοκρατορία’ Οζιέ. Με τις υπάρχουσες συνθέσεις πάμε για ένα de ja vu Loeb, a la Ogier αυτή τη φορά.